5. Ceza Dairesi Esas No: 2013/3784 Karar No: 2014/9053 Karar Tarihi: 25.09.2014
Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/3784 Esas 2014/9053 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bir Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2014/9053 K. sayılı kararda, suç olarak kabul edilen görevi kötüye kullanma suçunun TCK'nın 53/1-e maddesi kapsamında işlendiği belirtilir. Ancak, TCK'nın 257/1-2. maddelerinde yer alan \"kazanç\" sözcüğünün \"menfaat\" olarak değiştirilmesi sebebiyle, cezaların alt ve üst sınırlarının indirilmesi gerektiği, bu nedenle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilir. Ayrıca, TCK'nın 53/5. maddesinin uygulanmaması sebebiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri açıklandığında ise; TCK'nın 53/1-e ve 53/5. maddeleri, TCK'nın 257/1-2. maddeleri ve TCK'nın 7/2. maddesidir.
5. Ceza Dairesi 2013/3784 E. , 2014/9053 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Görevi kötüye kullanma HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Hükümden sonra 19/12/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Kanunun 1. maddesi ile TCK"nın 257/1-2. madde-fıkralarında yer alan "kazanç" sözcüğünün "menfaat" olarak değiştirilmesi, bu fıkralarda öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının indirilmesi karşısında, TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu, Suçun TCK"nın 53/1-e maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiği kabul edilmesine rağmen aynı Kanunun 53/5. maddesinin uygulanmaması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 25/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.