Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/10593 Esas 2018/6374 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 22/3, 53/6.maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 61/2. maddesine aykırı olarak TCK"nın 22/3. maddesinin TCK"nın 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezadan sonra uygulanması yerine, 89/2-b maddesinden sonra uygulanması, sonuca etkili olmadığından; tam kusurlu olarak bir kişinin hayati tehlike geçirecek ve hayat fonksiyonlarına 4. derece etkili kemik kırığına neden olduğu olayda, alt sınırdan daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması; aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın idaresindeki arazi taşıtı ile gündüz vakti, 7 metre genişliğindeki tek yönlü yolda, olaydan 7 saat sonra alınan alkol raporunda 56 promil alkollü ( olay anında 160 promile denk) sağ şeritten sol şeride hızlı bir şekilde geçer iken, sanığın ifadesine göre önce soldaki başka bir aracın aynasına sürttüğü ve panikle direksiyonu sağa kırdığı, sağda emniyet şeridinde giden bisikletliye çarptığı, tekrar sola direksiyon manevrası ile bu kez de soldaki başka bir aracın sağ ön tamponuna çarptığı ve kaçtığı olayda; sanığın tam kusurlu olması nedeniyle, sanığın kazanın meydana gelmesinde asli kusurlu olarak kabul edilmesinde bir isabetsizlik olmaması nedeniyle, keşif yapılarak rapor alınmasının dosyaya bir yenilik katmayacağından, tebliğnamede bu yönde bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın cezanın fazla olduğuna, bilinçli taksir koşullarının oluşmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 05.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.