Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/23870 Esas 2015/9446 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece, "davacının evi terkettikten sonra davalı ile tekrar biraraya geldiği, karı koca olarak aynı çatı altında kaldıkları, bu durumda davacının davalıyı affetmiş olduğu, aftan önceki olaylara dayanılarak da boşanma talep edilemeyeceği" gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Davalının, eşine, eşinin ablasına ve kayınbabasına sinkaflı küfürler ettiği, son olarak da eşine fiziki şiddet uyguladığı, davacının gördüğü şiddet üzerine yüzü morarmış olarak çocuğu ile birlikte ablasının yanına sığındığı yapılan soruşturma ve toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Davacı ablasının evinde iken davalının "barışmak istediğini" söyleyerek bu eve bir kaç kere geldiği ve davacıyla gece aynı odada birlikte kaldıkları tanık ... tarafından ifade edilmiştir. Mahkemece, bu durum "af" olarak değerlendirilmiştir. Davalının bundan sonra evlilik birliğini amacına uygun devam ettirme yönünde bir girişimi bulunmamaktadır. Tanık ..."nin beyanına göre de, köydeki yakınlarına " ben canım istediğinde karımın yanına gidiyorum, istediğim gibi cinsel birlikteliği kurup geri dönüyorum" gibi aşağılayıcı sözler söylediği de gerçekleşmiştir. Davalının sonraki bu tutumu davacının iyiniyetini suistimal niteliğindedir. Böyle bir durumda davacının davalıyı ablasının evinde kabul etmiş olması artık "af" olarak görülemez. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin davamına imkan bırakmayacak nitelikte bir geçemsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın, artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya (TMK.m.166/1) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi roğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 06.05.2015(Çarş.)