Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/3606 Esas 2018/12059 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:


- K A R A R -


Davacı vekili; davalıların sürücüsü ve işleteni olduğu aracın müvekkilinin sevk ve idaresindeki araca çarpması neticesinde davacının ağır şekilde yaralandığını, işgücü kaybına uğradığını ve uzun süre çalışamadığını işgücü kaybı, 1 yıl boyunca çalışamamasından dolayı kazanç kaybı ve tedavi giderleri olmak üzere şimdilik 20.000,00 TL maddi 20.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile 2.267,85 TL maddi tazminat ile 10.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacının dava dilekçesindeki talebi; işgücü kaybı, 1 yıl boyunca çalışamamasından dolayı kazanç kaybı ve tedavi giderlerine ilişkindir. Mahkemece, yapılan araştırmada davacının kesin maluliyetinin ve tedavi süresinin belirlenmesi için Adli Tıp Kurumuna gönderilmesi konusunda
ara karar yazılmış, ara karar yerine getirilmemiş buna rağmen tazminat hesabı için dosya aktüer bilirkişisine gönderilmiştir. Aktüer bilirkişi raporunda davacının 4 aylık geciçi iş görmezlik miktarı olarak 2.267,85 TL belirlenmiş, mahkeme de bu miktarı kabul ederek davacı lehine maddi tazminat hükmetmiştir. Mahkemece yapılan inceleme ve araştırma hüküm vermeye yeterli değildir.
Davacının dava dilekçesinde talep ettiği 20.000,00 TL maddi tazminatın hangi kalemler için ne kadar istendiği belirlenmeden mahkemenin 28.04.2015 tarihli ara kararı ile " Davacı vekilinin beyanları doğrultusunda davacının hazır edilmesi için bir hafta süre verilmesine, davacının hazır olması halinde adli tıp kurumunun yazısı doğrultusunda eksikliklerin ikmal edilerek dosyanın davacının maluliyet durumu ve oranı hakkında tekrardan adli tıp kurumunun ilgili dairesine gönderilmesine" şeklinde Adli tıp Kurumuna gönderilmesi istenmiş ancak tedavi süresi (geçici iş görmezlik )belirlenmeden geçici iş görmezlik zararı hesaplanması için aktüer bilirkişi raporuna gönderilmiş 15.10.2015 havale tarihli rapor düzenlenmiş ve mahkemece bu rapor hükme esas alınmıştır. Mahkemece oluşturulan 28.04.2015 tarihli ara kararı maluliyet,kusur ve geçici iş görmezlik aktüer raporu alınması için oluşturulmuşsa da bu dahi usulüne uygun değildir. O halde mahkemece Adli Tıp Kurumu"ndan davacının tedavi süresi belirlenerek ondan sonra aküter bilirkişiden davacı zararının hesaplanması gerekirken mahkemenin gerekçesinde yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru değildir.
2-Bozma sebep ve şekline göre davalılar vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin teyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 11/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.