Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/22 Esas 2018/6347 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması ile TCK"nın 179/3-2, 62, 50/3, 1-a, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükmün gerekçe ihtiva etmesi sebebiyle tebliğnamede bu sebeple bozma talep eden görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanığın, 09.06.2009 tarihinde işlediği sabit görülen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan dolayı TCK"nın 179/3-2, 62. maddeleri gereğince 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Bafra Sulh Ceza Mahkemesinin 04.03.2009 tarihli, 2009/538 esas, 2010/165 sayılı kararının itiraz edilmeden 20.04.2010 tarihinde kesinleşmesinin ve kesinleşme tarihinden itibaren 5 yıllık denetim süresinin başlamasının ardından, Bafra 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.01.2015 tarihli, 2014/399 esas, 2015/2 sayılı kararı ile 19.06.2014 tarihinde işlediği sabit görülen basit yaralama suçundan dolayı TCK"nın 86/2, 62, 53. maddeleri gereğince 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin mahkumiyet hükmü verilen sanık hakkında, denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle ihbarda bulunulmasını müteakip, duruşma açılarak, 04.03.2009 tarihli hükmün CMK"nın 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına ilişkin Bafra 3. Asliye Ceza Mahkemesinin yukarıda numarsı yazılı kararını kapsayan dosya incelendi:
Sanığa gelmediği takdirde hakkındaki hükmün açıklanacağına yönelik davetiye tebliği sağlanmadan veya savunması alınmadan, adresinin tespit edilememesi sebebiyle savunması alınmadan hakkındaki hükmün açıklanmasına karar verilerek savunma hakkının kısıtlanmak suretiyle CMK"nın 193. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince sair yönler incelenmeksizin, isteme uygun olarak BOZULMASINA, 05/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.