Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/2464 Esas 2016/9178 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, 07.12.2015 gününde verilen dilekçe ile mirasçılık belgesinin verilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 15.01.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
KA R A R

Davacı vekili, İngiliz uyruklu muris ..."ın 19.02.2014 tarihinde Türkiye"de öldüğünü, Türkiye"de banka hesabının bulunduğunu, menkuller bakımından mirasçılık belgesinin verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece kanıtlanamayan ve yasal koşulları oluşmayan davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
2675 Sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkındaki Yasanın 22. maddesi mirasın ölenin milli hukukuna tabi olduğunu, Türkiye"deki taşınmaz mallar hakkında Türk Hukukunun uygulanacağını, mirasın açılmasına, iktisabına ve taksimine ilişkin hükümlerin ise terekenin bulunduğu yer hukukuna tabi olduğunu hükme bağlamıştır.
Türk Hukukunda, mirasçılık belgesi vermeye yetkili Türk mahkemesinin, yabancı miras bırakan hakkında, yabancı hukuka tabi mirası için mirasçılık belgesi vermeyi engelleyen bir hüküm bulunmamaktadır.
Mirasçılık belgesi verilmesi ölenin milli hukukuna tabidir. Bu istek mirasın açılması, iktisabı, taksimine yönelik istisnalar kapsamında kabul edilemez. (2675 S.K.m.22/2)
Mahkemece; davacının yardımından da yararlanılarak (2675 S.K. m.2) miras bırakanın milli hukuku tesbit edilmeli, davacı tarafça miras bırakanın milli hukukuna dair hükümlerin temin edilememesi halinde Adalet Bakanlığı Uluslararası Hukuk ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğü aracılığıyla araştırma yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerkirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bu nedenle hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde yatıran tarafa iadesine, 07.11.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.