Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/5100 Esas 2021/344 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 13/10/2020 tarih ve 2020/12326 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 27/10/2020 tarih ve KYB-2020/91882 sayılı ihbarname ile;
Mühür bozma suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 203/1, 62 ve 52/1-2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Kayseri 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/05/2018 tarihli ve 2017/871 esas, 2018/447 sayılı kararının "Benzer bir olaya ilişkin olarak Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08/03/2016 tarihli ve 2015/1121 esas, 2016/111 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, mühür bozma suçunun oluşabilmesi için kanunun veya yetkili makamların emri uyarınca konulmuş bir mührün kaldırılması ya da konuluş amacına aykırı hareket edilmesi gerektiği, ihaleye dayalı olarak elektrik dağıtımı yapan ve kamu görevlisi statüsü bulunmayan özel şirket görevlilerince yapılacak mühürlemelerin ihlâli durumunda, anılan suçun oluşmayacağı, somut olayda özelleştirme uygulamaları neticesinde elektrik dağıtım ve satışının Kayseri ve Civarı Elektrik Türk A.Ş. tarafından gerçekleştirilmiş olması karşısında, sanığa yüklenen 16//01/2017 tarihinde işlenen mühür bozma suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesine isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; mühürleme işlemini gerçekleştiren katılan Kayseri ve Civarı Elektrik Türk A.Ş."nin özelleştirilmesi nedeniyle, lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK"nin 203. maddesinde düzenlenen "mühür bozma" suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; ihbarnamedeki kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, sanığın mühür bozma suçundan TCK‘nin 203/1, 62/1, 52/2. maddeleri gereğince 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Kayseri 7. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17/05/2018 tarihli 2017/871 Esas ve 2018/447 Karar sayılı kararının CMK"nin 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA; bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, yüklenen suç unsurları itibarıyla oluşmadığından sanığın BERAATİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE, 18/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.