Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/8531 Esas 2014/8012 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/8531
Karar No: 2014/8012
Karar Tarihi: 31.03.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/8531 Esas 2014/8012 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçu işlendiği tespit edilmiştir. Suç nedeniyle oluşan zararın miktarına göre, TCK.nun 3 ve 61/1. maddeleri uyarınca temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Sanığın suçun sabit olduğuna dair temyiz itirazları reddedilmiş ancak sanığın cezanın infazı tamamlanıncaya kadar bazı haklarından yoksun bırakılması kararı verilirken, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümde hata yapıldığı belirtilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği vurgulanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri ise şunlardır: TCK.nun 3, 53, 61/1 maddeleri.

8. Ceza Dairesi 2013/8531 E. , 2014/8012 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Suç nedeniyle oluşan zararın miktarına göre, TCK.nun 3 ve 61/1. madde- leri uyarınca temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilme- mesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, suçun sabit olmadığı- na, eksik araştırmayla karar verildiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bıra- kılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulun- maktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 31.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.