10. Ceza Dairesi Esas No: 2013/7176 Karar No: 2016/2348 Karar Tarihi: 23.09.2016
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/7176 Esas 2016/2348 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bu mahkeme kararı, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan hüküm giyen bir sanığın, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymaması üzerine mahkumiyet aldığı duruma odaklanıyor. Sanığın daha önceki suçu nedeniyle bu tutumunun hüküm gereği olduğu kabul edilerek, ikinci suçtan açılan davada kovuşturma şartının ortadan kalktığına ve davanın düşmesine karar verilmesi gerektiği belirtiliyor. Kararda bahsedilen kanun maddei ise TCK'nın 191. maddesi ve 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi. 191. madde 5. fıkrası, erteleme süresi zarfında uyuşturucu madde kullanımı ya da benzeri ihlallerin ayrı bir soruşturma konusu yapılmayacağını belirtirken, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi bu fıkranın üzerinde değişiklik yaparak daha sert cezalar uygulanmasını öngörmüştür.
10. Ceza Dairesi 2013/7176 E. , 2016/2348 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: Sanığın bu suçu, .... Sulh Ceza Mahkemesi"nce 2011/632 esas ve 2011/913 karar sayılı ilamı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlediğinin anlaşılması karşısında, hükümden sonra 28/06/2016 tarihli Resmi Gazete ile yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 23/09/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.