MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece, davalı erkek ağır kusurlu kabul edilerek boşanma kararı verilmiş ise de; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden davalı erkeğin eşine birden fazla şiddet uyguladığı, birlik görevlerini yerine getirmediği, eşinin annesinin üzerine yürüdüğü, davacı kadının ise eşinin iş yaptığı firmayı arayarak eşinin sahtekar, dolandırıcı olduğunu beyan ederek eşinin işlerini engellediği, eşinin ablasını tehdit edip rahatsız ettiği, eşinin yeğenini arayıp hakkında dedikodu çıkarmakla tehdit ettiği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda, tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü gerekir. Hal böyle iken davalı erkeğin daha fazla kusurlu kabul edilmesi ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davacı kadının maddi ve manevi tazminat (TMK m. 174/1-2) isteklerinin kabul edilmesi doğru olmamıştır.
3-Kişisel ilişki sebebiyle çocuğun huzuru tehlikeye girer veya ana ve baba bu haklarını yasada öngörülen ( TMK. md. 324/1 ) yükümlülüklerine aykırı olarak kullanırlar veya çocuk ile ciddi olarak ilgilenmezler yada diğer sebepler varsa hakim tarafından kişisel ilişki kurma hakkı reddedilebilir veya kendilerinden alınabilir ( TMK m. 324/2 ). Davalı hakkında kesinleşmiş bir mahkumiyet hükmü bulunmamaktadır. O halde çocuklar ile davalı baba arasında tüm dosya kapsamı da değerlendirilerek ve küçüklerin yaşı da dikkate alınarak uygun süreli kişisel ilişki kurulması gerekirken “baba ile kişisel ilişkilerinin mevcut dava gözetilerek geçici süreli olmak üzere ikinci bir düzenlemeye kadar yapılmasına yer olmadığına” şeklinde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.
06.05.2015 (Çrş.)