Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/5975 Esas 2015/9065 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5975
Karar No: 2015/9065
Karar Tarihi: 08.10.2015

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/5975 Esas 2015/9065 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık M.T.'nin nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından 5 yıl 10 ay ve 1 yıl 3 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesinin kararı, Yargıtay 14. Ceza Dairesi tarafından onanmıştır. Ancak, sanık müdafii tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin, aynı Mahkeme tarafından verilen kararın bozulması gerektiği ifade edilmiştir. Bunun sebebi, yargılamayı yapan hâkim B.Ç.'ın ilk kararda yer alması ve yeniden yargılama aşamasında da aynı hâkimin karar vermesinin adil yargılama hakkını zedeleyebileceği düşüncesidir. Bu sebeple, dosyanın farklı bir hâkime yönlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri olarak ise, CMK'nın 23/3. maddesi ve 318/1. maddesi gösterilmiştir. CMK'nın 23/3. maddesi, yargılamanın yenilenmesi hâlinde önceki yargılamada görev yapan hâkimin aynı işte görev alamayacağını ifade etmektedir. CMK'nın 318/1. maddesi ise, yargılamanın yenilenmesi isteminin hükmü veren mahkemeye sunulacağını ve mahkemenin istemin kabule değer olup olmadığına karar vereceğini belirtmektedir.

14. Ceza Dairesi 2015/5975 E. , 2015/9065 K.

YARGILAMANIN YENİLENMESİ
ÖNCEKİ YARGILAMADA GÖREV YAPAN HAKİMİN AYNI İŞTE GÖREV ALMASI
ADİL YARGILANMA HAKKI

CEZA MUHAKEMESİ KANUNU (CMK) (5271) Madde 23
CEZA MUHAKEMESİ KANUNU (CMK) (5271) Madde 318

"İçtihat Metni"

Nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanık M.. T.."ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 102/2, 109/1, 109/5 ve 62. maddeleri uyarınca 5 yıl 10 ay hapis ve 1 yıl 3 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.06.2010 tarihli ve 2010/151 Esas, 2010/233 sayılı kararının Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 09.12.2013 tarihli ve 2012/696 Esas, 2013/12942 Karar sayılı ilâmı ile onanarak kesinleşmesini müteakip, sanık müdafii tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin, aynı Mahkemenin 02.12.2014 tarihli ve 2010/151 Esas, 2010/233 sayılı Ek Kararına yönelik itirazın reddine dair Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 15.12.2014 tarihli ve 2014/1318 Değişik İş sayılı kararını kapsayan dosya incelenmesinde;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 23/3. maddesindeki "Yargılamanın yenilenmesi hâlinde önceki yargılamada görev yapan hâkim aynı işte görev alamaz" şeklindeki düzenleme ile aynı Kanunun 318/1. maddesindeki "Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir." şeklindeki düzenleme karşısında, ilk kararı veren heyette yer alan Hâkim B..Ç.."ın olayla ilgili kanaatinin oluştuğu, görüşünün ilk hükümle belirginleştiği, yeniden yargılama aşamasında ya da bu aşamaya götürecek talebin kabule değer olup olmadığına dair vereceği kararda önceki kanaat ve görüşlerinin etkisi altında kalabileceği, bu sebeple adil yargılama hakkının bir uzantısı olarak olaya tamamen yabancı, farklı bir hâkimin yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesi gerektiği hususu gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 13.05.2015 gün ve 94660652-105-06-5204-2015-9737/30882 sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve dava evrakı ile birlikte tevdii kılınmakla gereği düşünüldü:
Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbarname içeriğinin yerinde olduğu anlaşıldığından, Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 15.12.2014 tarihli ve 2014/1318 Değişik İş sayılı Kararının; 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına ve dosyanın merciine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına Tevdiine, 08.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.