Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/516 Esas 2020/4004 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/516
Karar No: 2020/4004
Karar Tarihi: 02.12.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/516 Esas 2020/4004 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı müvekkili ile davalı şirketler arasında hizmet alım sözleşmesi bulunmaktadır. Sözleşme kapsamında davalı tarafından çalıştırılan dava dışı işçi/işçilerin müvekkili aleyhine açtığı işçilik alacakları ile ilgili davanın işçi lehine sonuçlandığı ve bu kapsamda müvekkili tarafından dava dışı işçiye icra takibi sonucunda ödeme yapıldığı belirtilmektedir. Davalının/davalıların sorumlu olduğu belirtilen yapılan bu ödemenin müvekkili tarafından davalılardan/davalıdan tahsil edilmesi talep edilmektedir. Mahkeme, bilirkişi raporu doğrultusunda davacının davalı ile yapılan sözleşme kapsamında SGK kayıtlarına göre davalı bünyesinde çalışan işçiye yapılan ödemeyi aralarında imzalanan sözleşme hükümlerine göre davalıdan talep edebileceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Temyiz eden davacı vekilinin temyiz talebi reddedilirken, davalı vekilinin temyiz talebi ise temyiz nispi harcı yatırılmadığı için reddedilmiştir.
Kanun maddeleri: Yargıtay Kanunu'nun 438/3 ve İcra ve İflas Kanunu'nun 164/2.

(Kapatılan)23. Hukuk Dairesi 2019/516 E. , 2020/4004 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili; müvekkili ile davalı şirketler arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, sözleşme kapsamında davalı tarafından çalıştırılan dava dışı işçinin/işçilerinin müvekkili aleyhine açtığı işçilik alacakları ile ilgili davanın işçi lehine sonuçlandığını ve bu kapsamda müvekkili tarafından dava dışı işçiye icra takibi sonucunda ödeme yapıldığını, yapılan bu ödemeden sözleşme hükümlerine göre davalının/davalıların sorumlu olduğunu, müvekkili tarafından ödenen bedelin davalılardan/davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; işçinin ücretlerinden davacının sorumlu olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının davalı ile yapılan sözleşme kapsamında SGK kayıtlarına göre davalı bünyesinde çalışan işçiye yapılan ödemeyi aralarında imzalanan sözleşme hükümlerine göre davalıdan talep edebileceği gerekçesiyle bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Davacı vekilinin temyiz talepleri yönünden;
Davacı 32.235,72 TL tazminatın tahsilini istemiş olup mahkemece davanın kısmen kabulü ile davalıdan 31.791,11TL’nin tahsiline dair verilen karar, reddedilen miktar yönünden davacı vekilince temyiz edilmiştir.
2015 yılı temyiz kesinlik sınırı 2.080,00 TL olup, istemin reddedilen kısmı temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalı vekilinin temyiz talepleri yönünden;
Dosya içerisinde temyiz eden davalı vekilinin temyiz nispi harcını yatırdığına dair belgeye rastlanılmadığından, davalı vekilince temyiz nispi harcın tamamlattırılması için dosya mahal mahkemesine geri çevrilmiş, davalı vekiline yapılan usulüne uygun tebligata rağmen, davalı vekili tarafından temyiz harcı ikmal edilmediğinden, temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no.lu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin, (2) no.lu bentte yazılan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, temyiz peşin harcın istek halinde davalıya iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 02.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.