5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/4382 Esas 2021/1833 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4382
Karar No: 2021/1833
Karar Tarihi: 10.02.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/4382 Esas 2021/1833 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçu işleyen suça sürüklenen çocuğun dosyasını inceledi. Dosyada yer alan 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesi ve 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkraların suça sürüklenen çocuk lehine hükümler içerdiği belirtildi. Mahkeme, ilgili kanun maddelerinin yasal koşullarının oluşup oluşmadığına göre uygulama yapma görevinin yerel mahkemeye ait olduğunun altını çizdi. Ayrıca, suça sürüklenen çocuğun pişmanlığı ve suç işleme eğiliminin olumlu kanaat edilip edilemeyeceğine göre hapis cezasının ertelenmesine karar verilip verilmeyeceğinin tartışılması gerektiği belirtildi. Ancak yerel mahkemenin, ertelemeye yer olmadığına karar verdiği yasal olmayan gerekçelerle karar verdiği tespit edildi. Bu nedenle, Mahkeme hükmü bozdu. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 51. maddesinin 1. fıkrasının (a) ve (b) bentleri, 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ve 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası belirtilmiştir.

7. Ceza Dairesi 2018/4382 E. , 2021/1833 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin suça sürüklenen çocuk lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
5237 sayılı TCK"nun 51. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde; sanığın daha önce üç aydan fazla hapis cezası ile cezalandırılmamış olması koşulu ve (b) bendinde suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işleyemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaatin oluşması hükmü getirilmiş olmakla, ertelemeye engel sabıkası olmayan suça sürüklenen çocuğun suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaatin oluşup oluşmamasına göre hapis cezasının ertelenmesine karar verilip verilmeyeceğinin tartışılması gerektiği gözetilmeden, "suç işleme hususundaki eğilimine göre bir daha suç işlemeyeceği konusunda olumlu kanaat edinilemediğinden" biçimindeki yasal olmayan gerekçe ile ertelemeye yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.