Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/868 Esas 2014/7981 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/868
Karar No: 2014/7981
Karar Tarihi: 27.03.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/868 Esas 2014/7981 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan dolayı hükümlülük kararı verildiğini belirtmektedir. Mağdura ait kredi kartının birden fazla kez kullanıldığı tespit edilmiştir. TCK'nin 43. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığı için bozma nedeni yapılmamıştır. Sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazları reddedilmiş, ancak 5237 sayılı TCK'nun 53/3. maddesi uyarınca sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabileceği belirtilmiştir. Ancak kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde kısıtlama uygulanması yasaya aykırıdır ve hükmün düzeltilmesi gerekmektedir. Hükümden 5237 sayılı TCK'nun 53/1...3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyları üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bendlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması kararı çıkartılarak, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri olarak, T

8. Ceza Dairesi 2014/868 E. , 2014/7981 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Mağdura ait kredi kartının değişik zamanlarda birden fazla kez kullanıldığının anlaşılması karşısında, TCK.nun 43. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz ol- madığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabule, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı TCK.nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca, sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin uygulamasına ilişkin kısım çıkartılarak yerine ""sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1...3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyları üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu
salıverilmeye kadar, madde ve bendlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 27.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.