Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/9004 Esas 2018/6273 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 22/6, 5271 sayılı CMK’nın 223/4-b maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına

Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükmün esasını oluşturan 25/02/2015 tarihli kısa kararda sanık hakkında taksirle öldürme suçundan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiş olmasına rağmen gerekçeli kararda sanığın kusurunun olmaması nedeniyle beraatine karar verilmesi gerektiği sehven sanık hakkında taksirle öldürme suçundan ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği ile ilgili açıklamalarda bulunulup, kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki oluşturulması,
Kanuna aykırı olup, mahalli cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.