Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/9002 Esas 2018/6272 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 22/6 ve CMK’nın 223/4-b maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi

Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 22/6-1. cümlesinin uygulanabilmesi için taksirle hareket sonucu neden olunan neticenin, münhasıran sanığın kişisel ve ailevi durumu bakımından artık bir cezanın hükmedilmesini gereksiz kılacak derecede mağdur olmasına yol açması gerektiği, sanığın sevk ve idaresindeki aracıyla seyir halindeyken direksiyon hakimiyetini kaybederek orta refüj alanında takla atması sonucu araçta bulunan kardeşi ...‘nın ölümüne, aynı evde yaşamadığı yeğeni ...‘nın geçici rapora göre yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda; anılan maddede öngörülen koşulların oluşmadığı gözetilmeden, 5237 sayılı TCK"nın 22/6. maddesi uyarınca yazılı şekilde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 04/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.