Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/4042 Esas 2020/4003 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/4042
Karar No: 2020/4003
Karar Tarihi: 02.12.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/4042 Esas 2020/4003 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalıyla inşaat sözleşmesi akdettiğini ve sözleşme gereği gecikme cezası ödediğini ancak yapılan fazla işler sebebiyle yeterli ek süre verilmediği için hukuka aykırı olarak kesilen ceza-i şartın tespit edilmesi talebinde bulundu. Ancak mahkeme, sözleşmeye göre davacının ek süre verilmesi için yeterli sebep olmadığı, davalının verdiği ek sürelerin yeterli olduğu ve uygulanan ceza-i şartın hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verdi. Karar, davacı vekili tarafından temyiz edildi ancak temyiz itirazları yerinde görülmedi ve hüküm onandı.
Kararda geçen kanun maddeleri: Kanun Numarası 6098, Madde no 2.
23. Hukuk Dairesi         2016/4042 E.  ,  2020/4003 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    - K A R A R -
    Davacı vekili, davalı ile müvekkili arasında kat karşılığı inşaat sözleşmesi akdedildiğini, sözleşme uyarınca gecikilen günler için sözleşme bedelinin binde üçü oranında ceza-i şart kararlaştırıldığını, gecikme sebebiyle ceza uygulandığını, taraflar arasında akdedilen ek sözleşmeye göre yapılan fazla işler sebebiyle talep edilen ek sürenin yeterli olmamasından dolayı hukuka aykırı olarak kesilen gecikme cezasının uygulanması sonucunda toplam 513.000,00 TL ceza-i şart tahakkuk ettirildiğini, ödenen 113.000,00 TL’nin ödeme tarihinden itibaren avans faizi ile istirdatına, 400.000,00 TL lik kısmı için borçlu bulunmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, müvekkilince yeterli ek süre verilmesine rağmen inşaatın süresinde bitirilmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında imzalanan sözleşmeye göre, davacının artan inşaat faaliyetlerinin süre uzatım için yeterli sebep olmadığı, davalının sözleşmedeki süre ile vermiş olduğu ek sürelerin bu işi bitirmek için yeterli süre olduğu, uygulanan ceza-i şartın sözleşmeye ve hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
    Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 02.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.