MAHKEMESİ :İş Mahkemesi



Taraflar arasındaki “iş kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul Anadolu 22. İş Mahkemesince maddi tazminat yönünden davanın kabulüne, manevi tazminat yönünden davanın kısmen kabulüne dair verilen 03/03/2016 tarihli ve 2015/342 E., 2016/115 K., sayılı direnme kararı davalı işveren vekilinin temyizi üzerine, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 21.01.2020 tarihli, 2017/21-1081 E., 2020/28 K., sayılı kararıyla bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece bozmaya uyularak maddi tazminat yönünden davanın kısmen kabulüne, manevi tazminat yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonunda gereği görüşüldü:
Dava, iş kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, “maddi tazminat yönünden davanın kabulüne, manevi tazminat yönünden davanın kısmen kabulüne” dair verilen direnme kararı, Hukuk Genel Kurulunun yukarıda esas ve karar numarası belirtilen kararı ile bozulmuş; mahkemece bozma ilamına uyularak yeni bir karar verilmiştir.
Bu durumda dosya üzerinde Hukuk Genel Kurulu tarafından yapılacak bir işlem bulunmamaktadır. Mahkemece verilen yeni hükme yönelik temyiz istemlerinin Özel Dairesince incelenmesi gerekir.
O hâlde; dosya yeni hükme yönelik temyiz itirazları incelenmek üzere Özel Daireye gönderilmelidir.

SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
Hukuk Genel Kurulunun bozma kararı üzerine mahkemece bozma ilamına uyularak verilen karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 10. HUKUK DAİRESİNE GÖNDERİLMESİNE, 25.11.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.