Tefecilik - tehdit - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/3766 Esas 2014/8975 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/3766
Karar No: 2014/8975
Karar Tarihi: 24.09.2014

Tefecilik - tehdit - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/3766 Esas 2014/8975 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların tefecilik ve tehdit suçlarından mahkumiyetine ilişkin Asliye Ceza Mahkemesi kararı temyiz edilerek incelenmiştir. İddianamede sanıkların tefecilik yaparak mağdurlara faizli borç para verdikleri ve tehdit ettiği belirtilmiştir. Mahkeme ise bu eylemlerinin yağma suçunu oluşturabileceğini ve Ağır Ceza Mahkemesinin görevi olduğunu belirtmiş ancak yargılamaya devam ederek sanıkların suçlu olduğuna hükmetmiştir. Temyiz itirazları doğrultusunda esasa incelenemeyen hükümler bozulmuştur. Kanun maddeleri ise; Adli Yargı İle Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 12. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, CMUK\"nın 321 ve 326/son maddeleridir.

5. Ceza Dairesi 2013/3766 E. , 2014/8975 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik, tehdit
HÜKÜM : Sanık ... hakkında tefecilik, sanık ... hakkında tehdit suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
İddianame içeriğinde "Sanıkların tefecilik yaptığı, bu kapsamda mağdurlara faiz ile borç para verdikleri, mağdur ..."ın borcunu fazlasıyla ödemesine rağmen sanıklardan ..."ın eşi ..."ı ""bu parayı ödemezseniz sizi öldürürüm"" demek suretiyle tehdit ettiğinin" belirtilmesi karşısında bu eylemin sübutu halinde yağma suçunu oluşturabileceği diğer fiillerinde bağlantılı olduğu anlaşılmakla, 5235 sayılı Adli Yargı İle Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 12. maddesi uyarınca eylemleri nitelendirme ve kanıtları değerlendirme görevinin Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 24/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.