Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/3562 Esas 2014/11210 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3562
Karar No: 2014/11210
Karar Tarihi: 09.06.2014

Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/3562 Esas 2014/11210 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında \"hırsızlık ve mühür bozma\" suçlarından kamu davası açılmış, mahkemece her iki suçtan cezalandırılmasına karar verilmiştir. Ancak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından sadece hırsızlık suçundan yeniden değerlendirme yapılması için dosyanın mahkemesine iade edilmiş ve bu nedenle sanık hakkında mühür bozma suçundan yeniden hüküm kurulmamıştır. Mahkeme, sanık hakkında mahkemece doğrudan hükmedilen 300 TL adli para cezasına dair hükümün kesin nitelikte olduğunu belirtmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi

11. Ceza Dairesi 2014/3562 E. , 2014/11210 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

31.07.2007 tarihli iddianameyle sanık hakkında "hırsızlık ve mühür bozma" suçlarından kamu davası açılıp, mahkemece 12.03.2010 gün ve 2007/1162 Esas, 2010/301 sayılı kararla her iki suçtan cezalandırılmasına karar verildiği, kararların sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16.07.2012 günlü iade kararı ile 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca sadece hırsızlık suçundan yeniden değerlendirme yapılması için dosyanın mahkemesine iade edildiği cihetle, iade kararından sonra mahkemece yapılan yargılama neticesinde sanık hakkında "mühür bozma" suçundan yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verildiği ve bu hususa ilişkin bir temyiz de bulunmadığı cihetle sanık müdafiinin mühür bozma suçundan 12.03.2010 günlü karara yönelik temyizine istinaden yapılan incelemede gereği görüşüldü;
6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca, sanık hakkında mahkemece doğrudan hükmedilen 300,00 TL adli para cezasına dair hükmün temyizi olanaklı bulunmayıp kesin nitelikte olduğundan sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 09.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.