Tehdit - hakaret - yaralama - kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/31473 Esas 2019/1620 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, yaralama, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1) Sanığa yükletilen katılan ...’e yönelik hakaret ve yaralama ile mağdur ....’ye yönelik yaralama ve tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ... ve müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2) Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu ile katılan ... ile mağdur ...’a yönelik tehdit suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyize gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
a) Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu açısından;
aa) Sanık uyuşturucu madde kullandığını söylemiş ise de, sanığa ait uyuşturucu maddenin ele geçirilememesi nedeniyle kullandığını söylediği maddelerin niteliklerinin belirlenmesinin mümkün olmaması, uyuşturucu madde kullandığının tıbben saptanamamış olması ve soyut ikrarı dışında dava tarihi öncesi yüklenen suçu işlediğinin somut bir olgu olarak ortaya koyan her türlü şüpheden uzak yasal ve yeterli herhangi bir kanıtında bulunmadığının anlaşılması karşısında, beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine hükmedilmesi,
bb) Kabule göre de; hükümden sonra yürürlüğe giren 18.06.2014 tarih ve 6545 sayılı Yasayla TCK"nın 191/1 ve devamı maddelerinde değişiklik yapılması nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b) Sanık hakkında katılan ... ile mağdur ...’a yönelik tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri açısından;
Sanığın, annesine saldırması üzerine kendisini sakinleştirmek için olay yerine gelen mağdur ...’a tüfek doğrultmak suretiyle, “seni vurayım mı” diyerek, yine katılan ..."a ise silah doğrultup, “polise haber verirseniz gece gündüz rahatsız ederim” diyerek katılan ve mağduru aynı zaman ve olay bütünlüğü içinde aynı suç işleme kararıyla tehdit ettiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında zincirleme suç hükümleri gereği bir kez ceza verilip, bu cezanın TCK’nın 43/2. maddesi ile artırılması gerektiği gözetilmeden, mağdur ve katılana yönelik tehdit suçundan ayrı ayrı ceza verilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı ve sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 07.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.