Yargıtay - Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/27416 Esas 2014/11192 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/27416
Karar No: 2014/11192
Karar Tarihi: 06.06.2014

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/27416 Esas 2014/11192 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, sanık resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Yanlış yazılmış olan suç tarihi düzeltilmiştir. Sanık daha önce tekerrüre esas sabıkası olduğu için ceza kanununun 342/1 ve 81/1 maddelerinin uygulanması gerektiği kararına varılmıştır. Yasanın belirlenmesinde 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9/3. maddesi uyarınca uygulamalı karşılaştırma yapılmaması sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Ancak, 5237 sayılı TCK’nun 53/3. maddesi gereğince aynı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık hakları yönünden koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulmuştur. Bu nedenle hüküm 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi ve TCK'nun 53. maddesinin tatbikine ilişkin paragraf hükümden çıkartılarak yerine \"kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin haklardan koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı

11. Ceza Dairesi 2012/27416 E. , 2014/11192 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gerekçeli karar başlığına yanlış yazılan suç tarihinin 20.01.2005 olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüş, sanığın adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkasının bulunması nedeniyle 765 sayılı TCK"nun 342/1, 81/1. maddeleri ile yapılacak uygulamanın sanık aleyhine olacağı anlaşıldığından, mahkemenin 5237 sayılı TCK"nun kabulü sonucu itibariyle doğru olduğundan lehe Yasanın belirlenmesi sırasında 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9/3. maddesi uyarınca uygulamalı karşılaştırma yapılmaması sonuca etkili bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
5237 sayılı TCK’nun 53/3. maddesi gereğince aynı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık hakları yönünden koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı; sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki TCK"nun 53. maddesinin tatbikine ilişkin paragraf hükümden çıkartılarak yerine "5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin haklardan koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" denilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.06.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.