Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2018/2058 Esas 2018/8446 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. .
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, dosyayı temyiz eden davalılar vekillerinin tüm, davacı kurum vekilinin aşağıdaki bentler dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Mahkemece her ne kadar “…77.808,93 TL tazminatın sarf ve tediye tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine,” şeklinde hüküm kurulmuş ise de, gelirler için onay tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hükmün 2. paragrafının silinerek yerine, “77.808,93 TL tazminatın gelirler için onay, tedavi giderleri için sarf ve geçici iş göremezlik giderleri için tediye tarihlerinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine,” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.10.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.