Esas No: 2021/14516
Karar No: 2022/10777
Karar Tarihi: 05.07.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/14516 Esas 2022/10777 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve tehdit suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Mahkemeye göre sanık hakkında mala zarar verme suçundan işlem yapılamaz çünkü zamanaşımı süresi içindedir. Sanık tekerrüre esas alınan bir suçlu olarak değerlendirilmiştir. Ancak sanığın eylemi TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçu olarak kabul edilse de, etkin pişmanlık hükümleri kapsamından çıkarılmıştır. Bu nedenle 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca, suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur. Sonuç olarak, sanığın durumu değerlendirilerek TCK'nın 58. maddesi uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerekmektedir. Ayrıca, infaz aşamasında 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikler göz önünde bulundurulacaktır. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 151/1, 5237 sayılı TCK'nın 7/2, 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi, aynı Kanunun 253. maddesi ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında zamanaşımı süresi içinde mala zarar verme suçundan işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ... 2.Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2013/132 Esas-2014/98 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin, TCK'nın 151/1. cümle maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan ''etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile'' ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 151. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK'nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi hususu ve 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ...’in temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 05.07.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
