Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/8572 Esas 2016/631 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
TCK"nın 145. maddesinde çalınan eşyanın değerinin az olması nedeniyle indirim yapılabileceği gibi ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğinin bildirildiği indirim oranı belirtilmeden hakime takdir hakkı tanındığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki bu hususta bozma öneren düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanığın adli sicil kaydında yazılı mahkumiyetlerinin içinde en ağırının Isparta 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 21.03.2001 gün 2000/498-2001/291 sayılı kararına konu hırsızlık suçundan hükmedilen ve infaz tarihi 18.11.2002 olan 55 gün hapis cezası olduğu ve bu hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerekirken; bu ilamla birlikte para cezası ihtiva eden Isparta 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 03.06.2003 gün ve 2001/277-2003/340 sayılı, 60840000 TL ağır para cezasından ibaret hükümlülüğünün tekerrüre esas alınması suretiyle infazda duraksamaya neden olunması,
3-Bu dava sebebiyle yapılan toplamda 17,50 TL tebligat giderinin 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi,

.../...



Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkartılarak, yerine, “Sanığın adli sicil kaydında yazılı Isparta 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 21.03.2001 gün 2000/498-2001/291 sayılı kararına konu mahkumiyet hükmü esas alınarak tekerrür hükümlerinin uygulanması”, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümden çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ve yargılama giderine ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "bu dava sebebiyle yapılan toplamda 17,50 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine” cümlesi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.