Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/10466 Esas 2016/5588 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/10466
Karar No: 2016/5588
Karar Tarihi: 23.05.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/10466 Esas 2016/5588 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi         2015/10466 E.  ,  2016/5588 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

    Taraflar arasında görülen davada ...zmir Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 04/06/2015 tarih ve 2014/142-2015/86 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
    Davacı vekili, müvekkilinin mobilya üretimi alanında faal olduğunu, kendi tasarımları bulunduğunu, TPE’de tescilli 2010/01857 nolu, 05/04/2010 tarihli tasarımın davalı tarafından izinsiz olarak üretim ve satışta kullanıldığını, davalının 2012 katalogunda bu tasarıma kendi adıyla yer verdiğini iddia ederek 1.000 TL maddi, 4.000 TL manevi tazminatın tecavüz tarihinden itibaren davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, mobilya sektöründe bu tip ürünlerin yaygın olduğunu, birbirlerine benzemelerinin kaçınılmaz olduğunu, dava dışı İstikbal firmasının ürettiği, tasarım belgesi aldığı “Diana” modelinin buna yakın bir model olduğunu, benzer pek çok model bulunabileceğini, iki ürün arasında 13- 14 adet fark bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece uyulan bozmaya 2010/01857 sayılı tasarımın ihlal edildiği, tasarımın aynısı veya belirgin benzerinin tecavüz oluşturacak biçimde uygulandığı yolundaki iddialar kanıtlamamış olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
    Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 23/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.