Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/8828 Esas 2017/10579 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı ... Yönetimi vekili 27/06/2013 havale tarihli dava dilekçesiyle; ... ilçesi,... beldesi, ... mahalle, ...mevkiinde yer alan ve dava dilekçesi ekindeki krokiye göre 9 nolu bölgeye isabet eden taşınmazın, kesinleşmiş orman tahdit sınırları içerisinde kaldığını ve davalı tarafından izinsiz ve ruhsatsız olarak kullanıldığını ileri sürerek, anılan taşınmaza davalının müdahalesinin önlenmesi ve taşınmaz üzerindeki tüm yapı ve muhdesatların yıkılması istemleriyle dava açmıştır.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, çekişmeli taşınmazın orman tahdit sınırları içerisinde kaldığı ve orman sayılan yerlerden olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne ve fen bilirkişinin (3) nolu krokisinde (9) numara ile gösterilen taşınmaza davalı tarafından yapılan müdahalenin men’ine ve bu taşınmaz üzerindeki yapıların kâl’ine karar verilmiş, hüküm davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, men"i müdahale ve kâl istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde orman tahdidi 3116 sayılı Kanuna göre 1950 yılında yapılarak kesinleşmiştir.İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman tahdit haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırmada davaya konu taşınmazın kesinleşmiş orman tahdidi içinde kalan yerlerden olduğu ve 6831 sayılı Kanunun 17. madde hükmüne göre Orman Yönetiminden alınmış bir izin bulunmadığı anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, davalının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A maddesi gereğince davalıdan onama harcı alınmasına yer olmadığına ve alınan temyiz harcının istek halinde iadesine 14/12/2017 gününde oy birliğiyle karar verildi.