Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suçlar : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma,suç üstlenme
Hükümler : CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca hüküm açıklanarak 1-Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan TCK’nın 179/3-2, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-3. maddeleri gereğince mahkumiyet
2-Suç Üstlenme suçundan: TCK’nın 270/1, 62, 50/4, 50/1a, 52/2-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve suç üstlenme suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılama sonunda, 05.04.2012 tarihli karar ile sanığın TCK"nın 179/3-2, 62. ve 270/1, 62., 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddeleri uyarınca 25’er gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, anılan kararın 08.05.2012 tarihinde kesinleştiği, daha sonra sanığın, 18.07.2014 tarihinde kasten yaralama suçunu işlediği sabit kabul edilerek, Eskişehir 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.03.2015 tarihli ilamı mahkumiyetine kesin olarak hükmedildiği, ihbar üzerine yeniden ele alınan dosyada, 5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasına karar verildiği anlaşılmakla;
1-Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinde yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sevk ve idaresindeki araç ile 219 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın, kastının yoğunluğu ve meydana gelen tehlikenin ağırlığı gözetilerek, alt sınırdan uzaklaşılarak hak ve nesafete uygun bir ceza yerine, alt sınırdan ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın bir nedene dayanmayan sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan hükmolunan 25 gün hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nın 50/3. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesi gerekirken, TCK"nın 50/4. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün A bendinin (3) numaralı fıkrasında yer alan “50/4” ibaresinin “50/3” olarak değiştirilmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Suç üstlenme suçuna azmettirme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosya kapsamına göre; 219 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen sanık ..."ın, olay esnasında aracın sürücüsünün kendisi olduğuna ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu üstlenmesi için hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen diğer sanık Gökhan"ı azmettirmediğine dair savunması, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen sanık Gökhan tarafından doğrulandığı gibi, adı geçenlerin olaydan sonra telefonla görüşmüş olmaları, sanık ..."ın, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen diğer sanık Gökhan"ı suç üstlenmeye azmettirdiği şeklinde sanık ... aleyhine yorumlanamayacağı ve salt içeriği belli olmayan telefon görüşmesine dayalı olarak mahkumiyet hükmü kurulamayacağı gözetilmeden, sanık ..."ın savunmasının aksine, mahkumiyetine yeter, her türlü derecede şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmaması nedeniyle üzerine atılı suç üstlenme suçuna azmettirme suçundan CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraatine karar verilmesi gerekirken, delillerin takdirinde hataya düşülüp, dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçelerle yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.