Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/2884 Esas 2019/2232 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi


TÜRK MİLLETİ ADINA
Davacı, davalılardan işverene ait iş yerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan Kurum vekili ile Tasfiye Halinde ... Konut Yapı Koop Başkanlığı Tasfiye Memuru tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
Dava, davacının 15.09.2000-10.09.2001 tarihleri arasında davalı kooperatif işyerinde geçen ve davalı Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile “davacının 15.09.2000-10.09.2001 döneminde davalı kooperatif yanında asgari ücretle çalıştığının tespitine” karar verilmiş ise de bu sonuca eksik inceleme ile gidilmiştir.Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. maddesi gereği hizmet tespitine ilişkin bu tür davaların 5 yıllık hak düşürücü süre içinde açılması gerekmektedir. Aynı maddede; yönetmelikle tespit edilen belgeleri işveren tarafından verilmeyen veya çalıştıkları Kurumca tespit edilemeyen sigortalıların çalıştıklarını, hizmetin geçtiği yılın sonundan başlayarak 5 yıl içerisinde mahkemeye başvurarak alacakları ilam ile ispatlayabilecekleri öngörülmüştür.Somut olayda, davacı adına davalı işveren tarafından işe giriş bildirgesinin verilmediği, dönem bordrosunun bulunmadığı ve davalı işveren tarafından davalı Kuruma bildirilen herhangi bir çalışma olmadığı, davacının mahkemece tespitine karar verilen hizmet tarihini takip eden yılbaşı olan 01.10.2002 tarihinden itibaren hak düşürücü sürenin fazlası ile geçtiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan ..."ye iadesine, 25/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.