Dolandırıcılık suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 157, 62/1, 52/2. maddeleri gereğince 5.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Bursa 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/02/2009 tarihli ve 2008/1289 esas, 2009/159 sayılı kararının infazı sırasında, 02/12/2016 tarihinde Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesindeki değişiklik üzerine infaza konu ilâmdaki suçun uzlaştırma kapsamına alınması nedeniyle yapılan inceleme neticesinde, taraflar arasında uzlaşma sağlandığından bahisle kamu davasının düşürülmesine dair Bursa 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/01/2017 tarihli ve 2008/1289 esas, 2009/159 sayılı ek kararı aleyhine, Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 05/11/2019 gün ve 94660652-105-16-6479-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12/11/2019 gün ve 2019/108209 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 12/09/2006 tarihli ve 2006/359-7944 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, infaz aşamasında verilen uyarlama kararlarının kazanılmış hak oluşturmayacağı nazara alınarak yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre, Bursa 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/02/2009 tarihli kararının aynı suçtan mahkûmiyetlerine hükmedilen diğer sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 29/05/2013 tarihli ve 2011/66483 esas, 2013/9948 karar sayılı ilâmında "...Sanıkların müştekinin yetkilisi olduğu ... Lojistik Hizmetleri Tic. A.Ş. adına Bursa Nilüfer Hizmetleri ilçesinde bulunan Tamek firmasına ait depodan 31.10.2008 günü 70.000 TL değerinde olan malları, 42 Z 2333 sayılı sahte plakayı kullandıkları kamyona takmak ve Özkan İmrak adına düzenlenmiş olan sürücü belgesini ibraz etmek suretiyle İstanbul"a götürülmek üzere teslim aldıkları, ancak malların İstanbul"a götürmeyerek satmaları şeklinde gerçekleşen olayda, Emniyet Müdürlüğü Trafik Tescil Büro Amirliğinin maddi varlıklarından sayılan sahte sürücü belgesi ve araç plakası kullanılması nedeniyle eylemin 5237 sayılı TCK.nun 158/1-d maddesinde düzenlenen “kamu kurum ve kuruluşlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık" suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması, ... Bozmayı gerektirmiş, ..." şeklinde belirtilerek kararın bozulmasına karar verildiğinin anlaşıldığı,
Benzer bir olay nedeniyle Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 12/12/2018 tarihli ve 2018/7740 esas, 2018/16042 karar sayılı ilâmında da kabul edildiği üzere, adı geçen sanığın haklarındaki mahkûmiyet kararı Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 29/05/2013 tarihli ve 2011/66483 esas, 2013/9948 karar sayılı ilâmı ile bozulan diğer sanıklarla birlikte, Tamek firmasına ait depodan 70.000 TL değerindeki malları, 42 Z 2333 sayılı sahte plakayı kullandıkları kamyona takmak ve Özkan İmrak adına düzenlenmiş olan sürücü belgesini ibraz etmek suretiyle İstanbul"a götürülmek üzere teslim aldıkları, ancak malları İstanbul"a götürmeyerek satmaları şeklinde gerçekleşen somut olayda, Emniyet Müdürlüğü Trafik Tescil Büro Amirliğinin maddi varlıklarından sayılan sahte sürücü belgesi ve araç plakası kullanılması nedeniyle eylemin "kamu kurum ve kuruluşlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık" suçunu oluşturduğu ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 158/1-d maddesi uyarınca hüküm kurulması gerekirken anılan Kanun"un 157/1. maddesi gereğince sanığın cezalandırılmasına karar verildiğinin ve kararın kesinleşmesini müteakip infazına geçildiğinin anlaşılması karşısında, yerel mahkemenin yanılgılı uygulaması nedeniyle ortaya çıkarmış olduğu sonuç esas alınmak suretiyle, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 158/1-d maddesi dahilinde değerlendirilmesi gereken nitelikli dolandırıcılık eylemi sebebiyle uzlaştırma hükümleri uygulanamayacağı halde, cezanın infazının durdurulmasını müteakip uzlaştırma işlemleri yapılarak, sanığın yanılgılı uygulama nedeniyle ortaya çıkan sonuçtan ikinci kez yararlandırılmasına yol açacak şekilde taraflar arasında uzlaşma sağlandığından bahisle mahkûmiyet hükmünün bütün sonuçları ile ortadan kaldırılarak kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden Bursa 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/01/2017 tarihli ve 2008/1289 esas, 2009/159 sayılı ek kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince aleyhe sonuç doğurmamak ve yeniden yargılama yapılmamak üzere BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca müteakip işlemlerin mahallinde merciince yerine getirilmesine, 23/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.