Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/10785 Esas 2016/5557 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/10785
Karar No: 2016/5557
Karar Tarihi: 23.05.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/10785 Esas 2016/5557 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi         2015/10785 E.  ,  2016/5557 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

    Taraflar arasında görülen davada .... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 07/05/2015 tarih ve 2015/132-2015/199 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
    Davacı vekili, müvekkilinden davalı tarafça para tahsil edildiği ancak müvekkili tarafından birçok defa geri istenmesine rağmen geri verilmediğini, bu nedenle müvekkilinin Frankfurt Am Main Eyalet (Asliye Hukuk) Mahkemesi"nde davalı aleyhine dava açtığını, davalının herhangi bir savunma beyanında bulunmadığını, kararın kesinleştiğini, bu nedenlerle Federal Almanya Cumhuriyeti Frankfurt Am Main Eyalet (Asliye Hukuk) Mahkemesi 25. Hukuk Dairesi"nin 2-25 O 90/10 numaralı dosyasından verilen 28/02/2011 tarihli kararının ve yargılama masraflarına dair masrafların tayini ile ilgili hükmün usulüne uygun olarak onaylanmış tercümesinin tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyularak, tüm dosya kapsamına ve toplanan delillere göre, davanın kabulü ile, Almanya, Frankfurt, AM MAİN Eyalet Mahkemesi 25. Hukuk Dairesi"nin 28/02/2011 tarihli 2-25 O 90/10 nolu kararın tenfizine, Almanya, Frankfurt, AM MAİN Eyalet Mahkemesi"nin 25. Hukuk Dairesi"nin 20/07/2011 tarihli masraf tespit kararının da tenfizine, söz konusu karar aslına karar kesinleştiğinde tenfize ilişkin kararın şerh düşülmesine karar verilmiştir.
    Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 23/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.