Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/15688 Esas 2016/5550 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/15688
Karar No: 2016/5550
Karar Tarihi: 23.05.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/15688 Esas 2016/5550 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Tüketici Mahkemesi'nde görülen bir davada, Tüketici Sorunları Hakem Heyeti Başkanlığı tarafından davalıya iade edilmesi gereken 1.059 TL'nin davacı tarafından istenildiği ancak kararın mahkemece görevsizlik nedeniyle verilemediği belirtilmiştir. Kararın temyiz edilmesi istenildiğinde ise, davacı tarafından talep edilen miktarın temyiz sınırının altında kaldığına dikkat çekilmiş ve bu nedenle temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri: HUMK'nın (Hukuk Muhakemeleri Kanunu) 427/2. maddesi, 5219 sayılı Kanunun 21/07/2004 tarihinde değiştirilerek yürürlüğe giren hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL'yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL'dir.
11. Hukuk Dairesi         2015/15688 E.  ,  2016/5550 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

    Taraflar arasındaki davadan dolayı ... Tüketici Mahkemesi’nce verilen 02/06/2015 gün ve 2015/790-2015/483 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
    Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK’nın 21/07/2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL"dir. Dava dilekçesinde, 1.059,00 TL"nin davalıya iadesine karar verilen Tüketici Sorunları Hakem Heyeti Başkanlığı kararının iptaline karar verilmesi istenilmiş, mahkemece görevsizlik kararı verilmiştir. Davacı tarafça talep edilen miktar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin miktardan REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 23/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.