Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/7489 Esas 2018/6117 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Sanıklar hakkında TCK"nın 85/1, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
...

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler sanıklar Haluk ve Mert müdafii, Sanık ... müdafii ile Sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
16/12/2014 tarihli karar celsesine Cumhuriyet Savcısı iştirak etmediği halde gerekçeli karar başlığında Cumhuriyet Savcısı isim ve sicil bilgilerine yer verilmesinin mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
16/06/2014 tarihli keşif tutanağının ilk sayfasında zabıt katibi imzası yok ise de; ilk sayfanın hakim, diğer sayfalarında keşfe iştirak edenlerin tamamı tarafından imzalandığının anlaşılması karşısında, bu husus sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanıklar ... ve ... hakkında belirlenen 2 yıl 3 ay temel hapis cezası üzerinden TCK"nın 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapıldığı sırada, hesap hatası sonucu cezanın 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası yerin 1 yıl 10 ay hapis cezası olarak, devamında da sonuç adli para cezasının 13.600 TL yerine 13.300 TL olarak eksik şekilde tayini ve sanıkların meydana gelen kazada asli kusurlu olduklarının tespit edilip mahkemece de kabul edildiği halde, kusurlarının ağırlığı, hak ve nesafet kuralları gereğince alt sınırdan daha fazla uzaklaşarak ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar Haluk ve Mert müdafiileri, sanık ... müdafii ile sanık ..."ın kusurları bulunmadığına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıklar hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 5 numaralı fıkrasındaki “52/2” ibaresinden önce gelmek üzere “TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi ve” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA 29/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.