Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 22/10/2020 tarih ve 2020/13039 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 02/11/2020 tarih ve KYB-2020/94902 sayılı ihbarname ile;
Özel belgede sahtecilik suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 207/1 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Gaziantep 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/04/2013 tarihli ve 2012/589 esas, 2013/285 sayılı kararının 25/06/2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 09/06/2014 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkum olduğunun ihbar edilmesi üzerine yapılan yargılama sonucunda hükmün açıklanmasına, sanığın 5237 sayılı Kanun’un 207/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin anılan Mahkemenin 03/02/2017 tarihli ve 2016/217 esas, 2017/70 sayılı kararının "Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 04/07/2019 tarihli ve 2019/4062 esas, 2019/5929 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, sanığın müşteki adına müracaat ederek bilgi ve rızası dışında GSM abonelik sözleşmesi düzenlettirmesi şeklinde gerçekleşen olayda; sanığın üzerine atılı eylemin, suç ve karar tarihinden önce 10/11/2008 tarihli ve 27050 (Mükerrer) sayılı Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63/10. maddesinin yollamasıyla aynı Kanun"un 56/4. maddesinde yer alan "Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi veya işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz."" şeklindeki düzenlemeler karşısında, 5237 sayılı Kanun"un 7. maddesi uyarınca, özel hüküm niteliğinde bulunan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 56/4 ve 56/5. maddelerinde düzenlenen suça vücut verdiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,

Dosya incelendi gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; sanık hakkında Gaziantep 8. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 02/04/2013 tarihli 2012/589 Esas ve 2013/285 Karar sayılı ilamı ile "özel belgede sahtecilik" suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, gerekçeli karara ilişkin tebligatın sanığın sorgusunda beyan ettiği adrese gönderildiği ve tebligatın iade edilmesi üzerine, aynı adrese 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebligat yapılmış ise de; sanığın MERNİS adresine Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi uyarınca tebligat yapılması yerine, aynı Kanun’un 35. maddesine göre yapılan tebliğ işlemi usule uygun olmadığından, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmediği ve denetim süresinin de başlamadığı, dolayısıyla denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlendiği gerekçesiyle hükmün açıklanamayacağı anlaşılmakla; öncelikle bu yönden kanun yararına bozma yoluna gidilip gidilmeyeceği hususunda gereğinin takdir ve ifası için dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 18.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.