Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/9855 Esas 2014/11871 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Diyarbakır 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 01/08/2013
NUMARASI : 2013/974-2013/508

Davacı A.. B.. vekili Avukat G.. Y.. A... tarafından, davalı E.. A... aleyhine 31/07/2013 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; İş Mahkemesi"nın görevli olması nedeniyle mahkemenin görevsizliğine dair verilen 01/08/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davaya iş mahkemelerinde bakılması gerektiğinden bahisle görevsizlik kararı verilmiş; hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı şirketin işçileri tarafından Diyarbakır 2. İş Mahkemesi"nde davalı aleyhine işçilik alacaklarına ilişkin açtıkları davaların kısmen kabullerine karar verildiğini, İş Mahkemesi kararlarının tebliğe çıkartılması talebinin, mahkemece karar ve ilam harcının yatırılmadığı gerekçesiyle reddedilmesi üzerine, konunun Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi"ne taşındığını, dostane çözüm protokolü çerçevesinde davacı tarafından İş Mahkemesi"nce belirlenen bedellerin davalı şirketin işçilerine ödendiğini, asıl borçlunun davalı şirket olduğunu belirterek ödenen bedellerin davalıdan rücuan tahsilini talep etmiştir.
Yerel mahkemece, 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 1. maddesi gereği işçi sayılan kimselerle işveren ve vekilleri arasında iş akdinden kaynaklanan veya İş Kanunu"na dayanan her türlü hak ve iddiadan doğan hukuki uyuşmazlığın İş Mahkemesi"nde çözümleneceği gerekçesiyle mahkemenin görevsizliğine ve dilekçenin reddine karar verilmiştir.
Davacı, eldeki davada mahkemece davalı şirketten tahsiline karar verilen işçilik alacaklarının davacı tarafından ödenmesi nedeniyle ödediği tazminatın asıl borçlu bulunan davalı şirketten rucuan tazminini istemiştir. Yanlar arasında işçi-işveren ilişkisi de bulunmamaktadır. Uyuşmazlığın bu niteliğine göre genel hükümler uyarınca genel mahkemelerde çözümlenmesi gerekir.
Yerel mahkemece açıklanan yönler gözetilerek, işin esası hakkında inceleme yapılıp varılacak sonuca uygun bir karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçe ve yanılgılı değerlendirmeyle, mahkemenin görevsizliği nedeniyle dava dilekçesinin reddedilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA 17/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.