Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 20/10/2020 tarih ve 2019/18021 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 04/11/2020 tarih ve KYB-2020/96485 sayılı ihbarname ile;
Özel belgede sahtecilik ve piyasaya sahte para sürmek suçlarından sanık ..."nın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 316/3, 318 ve 345 ve 71. maddeleri uyarınca 1 yıl 13 ay hapis ve 633.000 Türk lirası ağır para cezaları ile cezalandırılmasına dair Edirne 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 23/05/2001 tarihli ve 1998/42 esas, 2001/96 sayılı kararı ile ilgili olarak, hükümlünün memnu hakların iadesi talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına ilişkin Edirne 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/10/2018 tarihli ve 1998/42 esas, 2001/96 sayılı ek kararının
"Memnu hakların iadesine ilişkin karara dayanak teşkil eden 5352 sayılı Adlî Sicil Kanunu 13/A maddesinde yer alan, "" 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu dışındaki kanunların belli bir suçtan dolayı veya belli bir cezaya mahkûmiyete bağladığı hak yoksunluklarının giderilebilmesi için, yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilebilir. Bunun için; Türk Ceza Kanununun 53 üncü maddesinin beşinci ve altıncı fıkraları saklı kalmak kaydıyla, a) Mahkûm olunan cezanın infazının tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık bir sürenin geçmiş olması, b) Kişinin bu süre zarfında yeni bir suç işlememiş olması ve hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü hususunda mahkemede bir kanaat oluşması gerekir."" şeklindeki düzenleme dikkate alındığında, memnu hakların iadesi kararı verilebilmesi için infazın tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık sürenin geçmiş olmasının gerekmesi karşısında, hükümlünün mahkûm olduğu 1 sene 13 ay hapis ve 633.000 Türk lirası ağır para cezalarının nihayet 22/07/2004 tarihinde infaz edildiği ve kararın verildiği 22/07/2007 tarihinde bu sürenin tamamlanmış olduğu da nazara alınarak, sanık hakkındaki mahkûmiyet kararında herhangi bir hak yoksunluğu yer almasa da, sanığın mahkûmiyetin doğal neticesi olarak yasaklanan hakların geri verilmesi talebinde bulunulabileceği ve hakkındaki adlî sicil arşiv kaydının bulunmasının yasaklanmış hak kavramına dahil olduğu, mahkemesince yapılacak değerlendirmede sanığın daha sonra yeni bir suç işleyip işlemediği incelenerek, hayatını iyi hâlli olarak sürdürdüğü hususunda kanaate ulaşılması durumunda yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre, kanun yararına bozma isteminin kapsamının 765 sayılı TCK‘nin 316/3, 318. maddelerinde düzenlenen “parada sahtecilik“ ve aynı Kanun‘un 345. maddesinde düzenlenen “özel belgede sahtecilik“ suçlarına yönelik olması karşısında; 28/01/2020 tarih ve 31022 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 01/02/2020 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun işbölümüne ilişkin 23/01/2020 tarih ve 2020/1 sayılı kararı, Yargıtay Kanunu"nun 14. maddesi ile parada sahtecilik suçunun ceza miktarına göre kanun yararına bozma istemini inceleme görevinin Yüksek 8. Ceza Dairesi"ne ait olduğu anlaşıldığından, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın görevli daireye gönderilmesine, 18/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.