Konut dokunulmazlığını ihlâl etme suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/4. maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Kayseri 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 31/12/2009 tarihli ve 2009/182 esas, 2009/1589 sayılı kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 10.02.2020 gün ve 2020/18019 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,

MEZKUR İHBARNAMEDE;

Dosya kapsamına göre, anılan kararın temyiz edilmeksizin kesinleşmesini müteakip, 02/12/2016 tarihinde Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik neticesinde infaza konu ilâmdaki suçun uzlaştırma kapsamına alındığından bahisle hükümlünün anılan kanun hükmünden yararlanması talebinin reddine ilişkin Kayseri 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/02/2017 tarihli ve 2009/182 esas, 2009/1589 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 03/03/2017 tarihli ve 2017/366 değişik iş sayılı kararının 31/12/2009 tarihli ilk kararın kanun yararına bozma yoluyla bozulması hâlinde infaz kabiliyetinin bulunmayacağı değerlendirilerek yapılan incelemede;
Benzer bir olayla ilgili olarak Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 09/01/2019 tarihli ve 2018/7788 esas, 2019/920 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, dosya kapsamına göre, hükümden önce 19/12/2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanun ile konut dokunulmazlığının ihlâli suçunun uzlaşma kapsamına alınması, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253. maddesinin 3. fıkrasına, 5918 sayılı Kanun ile eklenen, "uzlaşma kapsamında bulunan bir suçun, bu kapsama girmeyen başka bir suçla birlikte işlenmiş olması hâlinde uzlaşma hükümlerinin uygulanmayacağına" ilişkin son cümlenin suç tarihi olan 30/01/2009 tarihinden sonra 09/07/2009 tarihinde yürürlüğe girmesi karşısında, suç tarihi itibariyle uzlaşma kapsamında bulunan konut dokunulmazlığının ihlâli suçu yönünden, 5271 sayılı Kanun"un 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma işlemleri yaptırılarak sonucuna göre sanığın hukukî durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Dosya kapsamına göre, hükümlü ile birlikte suç işleyen diğer hükümlü ... ... hakkında kurulan hükümlerin temyizi üzerine Dairemizin 06/11/2013 tarih ve 2012/22582 esas ve 2013/31880 karar sayılı kararında da belirttiği üzere, geceleyin konut dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında; hükümlüye yüklenen konut dokunulmazlığı suçunun uzlaşma kapsamında bulunmadığı gibi kaldı ki hükümlü ...’in 31/10/2009 tarihinde Kayseri 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 2009/371 değişik iş sayılı yakalama emri üzerine alınan savunması sırasında da uzlaşmayı kabul etmediğini beyan ettiğinin anlaşıldığı, yine her ne kadar konut dokunulmazlığından kurulan hüküm ile ilgili olarak hükümlü ... hakkında Mahkemece 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin uygulanmama gerekçesi olarak ‘‘şikayetçinin bu olay nedeniyle uğradığı zarar tazmin edilmediği’’ belirtilmiş, buna karşın hükümlüye yüklenen konut dokunulmazlığını bozma suçunun somut bir zarar suçu olmadığı Dairemizce belirlenmekle birlikte hükümlü ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hüküm ilgili olarak hükümlü hakkında Mahkemece 5271 sayılı TCK’nın 51. maddesinin uygulanmama gerekçesi olarak ‘‘suçu işledikten sonraki yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemece kanaat getirilemediği’’ belirtilmiş olmakla, hükümlü ... hakkında 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin uygulanma koşullarının bulunmadığının anlaşılması karşısında, Kayseri 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 31/12/2009 tarihli ve 2009/182 esas, 2009/1589 sayılı kararında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı gözetilerek anılan hususlara yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 08/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.