MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın savunmasında, “katılana ait koçun kendi kapılarına gelmesi üzerine oğlu olan temyiz dışı sanık ... tarafından içeri alındığını, ancak bundan haberdar olmadığını, katılanın koçunu aradığında ise oğluna sorduğunu, onun da haberinin olmadığını kendisine söylediğini” beyan ettiği, diğer sanık ...’un da annesi olan sanık ...’un bu beyanını doğruladığının anlaşılması karşısında, sanığın atılı suçu işlemediğine yönelik ve diğer sanık tarafından da doğrulanan beyanına itibar edilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
Diğer sanık ...’un, katılana ait koçu kesip bir beze sardıktan sonra ahır içerisinde sakladığı yeri görevlilere göstermesi üzerine katılana teslim edildiğinin anlaşılması karşısında, soruşturma aşamasında gerçekleşen kısmi iade nedeniyle katılana kısmi iadeye muvafakatinin olup olmadığı sorularak, sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/1-4. maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükmünün uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 08/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.