MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya kapsamından, 2.1.2005 günü gece saat 04.00 sıralarında gelen bir ihbar üzerine adrese konu yere intikal eden ekiplerin, müştekiye ait 1998 model kamyonet içinde sanığı gördükleri, ekipleri fark eden sanığın araçtan inerek kaçmaya başladığı, kovalamaca sonucu yakalanan sanığın üst aramasında müştekiye ait araç ruhsatının ele geçirildiği, sanığın aşamalarda alkollü olduğu, ne yaptığını hatırlamadığı yolunda savunmada bulunduğu, müştekinin ise araçtan ruhsatı ve montunun çalınmış olduğunu, sanığın yakalanmasını müteakip, ruhsatın ele geçirilerek kendisine iade edildiğini ancak montunun iade edilmediğini, olaydan 1-2 hafta sonra sanığın eşi tarafından kırılan cam bedeli olan 60 TL ile montuna karşılık olmak üzere 40 TL zararının giderildiğini, şikayetçi olmadığını beyan ettiği, sanığın, yakalama tutanağı ve müştekinin beyanlarından, suça konu kamyonetin, orijinal ve muhkem olmadığı yolunda herhangi bir iddia ileri sürülmeyen sol ön camını kırarak araç ruhsatı ve mont çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin 765 sayılı TCK"nın 493/1 maddesinde yazılı bulunan suça uyduğu, sanığın adli sicil kaydında yer alan Ağır Ceza Mahkemesi"nin 1995/350-125 Esas-Karar sayılı 18.10.2001 tarihinde infaz edilen 10 ay hapis cezası ile mahkumiyet hükmünün aynı Yasa"nın 81. maddesi uyarınca tekerrüre esas bulunduğu, müştekinin zararının giderilmiş olması nedeniyle sanık lehine aynı Yasa"nın 523. maddesinin tatbiki gerektiği, araç ruhsatı kesintisiz göz takibi sonucunda sanıktan ele geçirilmiş ise de suça konu montun ele geçirilemediği ve eylemin tamamlandığı anlaşılmakla teşebbüs hükümlerinin somut olayda mevcut olmadığı; sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK nın ise 142/1-b, 143 ve 168/1. maddeleri kapsamında kaldığı anlaşılmakla, 765 sayılı TCK nın 493/1. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b ve 143. maddeleri uyarınca 2.1.2005 olan suç tarihi itibariyle zamanaşımı süresinin henüz dolmadığı kabul edilerek, sanığın eylemine uyar şekilde her iki yasa somut olaya ayrı ayrı tatbik edilerek lehe yasa belirlenmemiş ise de, sanığın 765 sayılı TCK"nın 491/2, 61 ve 522. maddeleri uyarınca neticeten 1 ay 10 gün hapis cezası ile mahkumiyetine dair mahkemece yapılan uygulamanın açıkça sanık lehine olduğu ve aleyhe temyiz bulunmadığı değerlendirilerek bu husus bozma nedeni yapılmamış, somut olayda iade nedeniyle 765 sayılı TCK"nın 523. maddesinin uygulanma koşulları bulunmakla birlikte aynı Yasa"nın 491/2 ve 61. maddelerinin tatbik kabiliyetinin olmadığı ve atıfet kuralı uyarınca Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 04.03.2008 gün ve 2008/6-47 Esas, 2008/43 sayılı kararı ışığında, sanığın yanılgılı uygulama nedeniyle ortaya çıkacak sonuçtan ikinci kez yararlandırılmasının hakkaniyete aykırı sonuçlar doğmasına, adalet ve eşitlik ilkelerinin sakatlanmasına yol açacağı kabul edildiğinden, bu husus da bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Bu dava sebebiyle yapılan toplamda 8,10 TL davetiye giderinin 6352 sayılı yasanın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderleri ile ilgili bölüm çıkarılarak yerine “bu dava sebebiyle yapılan toplamda 8,10 TL davetiye giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine” ibaresi eklenmek suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.1.2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.