MAHKEMESİ : ... ... ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/12/2014
NUMARASI : 2014/618-2014/439

Taraflar arasında görülen davada ... ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 04/12/2014 tarih ve 2014/618-2014/439 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili ile davalı arasında 03.04.2007 tarihli İskenderun S..Tesisleri İşletme Hakkı Devri Sözleşmesi ve ek protokolleri imzalandığını, davalının sözleşmeye aykırı tutum ve davranışları sebebiyle müvekkil tarafından sözleşmenin haklı bir şekilde fesih edildiğini, ancak davalının fesih işleminden sonra kullandığı tesisleri tahliye ederek teslim etmediğini, müvekkil şirketin söz konusu tesislere ihtiyaç duyması karşısında bir takım iş ve işlemleri mecburen davalıya yaptırmak zorunda kaldığını, sözleşme gereğince tahliye işlemlerinde bedelin ton başına 1,75 USD belirlenmesine rağmen davalının ton başına 2,25 USD üzerinden faturalar düzenlediğini ayrıca yapmadığı taşıma işlemi için de navlun farkı faturası düzenlediğini, müvekkilinin bu faturalara itiraz ettiğini, buna rağmen davalının ... 34. İcra Müdürlüğünün 2012/22075 esas sayılı dosyasında bu faturaları takibe koyduğunu, takibe itiraz edilememesi üzerine takibin kesinleştiğini, müvekkilinin takibe konu faturalarda 166.256,81 TL’lik kısımdan borçlu olmadığını ileri sürerek müvekkilinin takibe konu faturaların 166.256,81 TL’lik kısmı ile icra dosyasında bu kısma ait icra ve vekalet masrafları ile tüm fer’ilerinden borçlu bulunmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; taraflar arasındaki asıl sözleşme gereğince fatura bedellerinin doğru olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında düzenlenen ek protokol gereğince tahliye işlemlerinde ton başına ücretin 1,75 USD olarak belirlendiği, davacının bu faturalara itirazının haklı olduğu, ayrıca davalının düzenlediği navlun farkı faturası gereğince taşıma yaptığını ispatlayamadığı, yapılan takibin haksız olmasına karşın kötü niyetli yapıldığına dair herhangi bir delil ve emare olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile davacının ... 34. İcra Müdürlüğü"nün 2012/22075 sayılı takip dosyasına dayanak faturalardan toplam 166.256,81 TL’sinden dolayı borçlu olmadığının tespitine ve kötü niyet tazminatı isteminin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dava, icra takibinden sonra açılan menfi tespit istemine ilişkin olup, davacı, 204.342,33 TL asıl alacak, 3.699,68 TL işlemiş takip öncesi faiz ile isabet eden harç ve diğer masrafları kabul etmiş, buna karşılık 166.256,81 TL asıl alacak, 2.441,54 TL işlemiş takip öncesi faiz ile isabet eden harç ve diğer masraflar için menfi tespit isteminde bulunmuştur. Mahkemece, sadece asıl alacak miktarı ile ilgili menfi tespit isteminin kabulüne karar verilmiş olup, bu alacağa isabet eden takip öncesi işlemiş faizle ilgili hesaplama yapılarak faizin ne kadarlık kısmından borçlu olmadığının tespiti yapılmamıştır. Bu durumda, mahkemece, icra müdürlüğünce dikkate alınacak olan harç ve diğer masraflar için hesaplama yapılmaması doğru ise de, davacının kabul ettiği işlemiş faiz kesimi de gözetilerek faiz miktarı yönünden de borçlu olmadığının tespitine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenle davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8.517,69 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 23.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.