2. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/23030 Karar No: 2015/8976
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/23030 Esas 2015/8976 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2014/23030 E. , 2015/8976 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Boşanma Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı erkek tarafından, kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden, davalı kadın tarafından ise, kusur belirlemesi, nafakalar ve tazminatların miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı erkeğin tüm, davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Davalı kadının kusur belirlemesine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; Dava, Türk Medeni Kanununun 166/son maddesi uyarınca boşanmaya ilişkindir. Türk Medeni Kanununun 166/son maddesi uyarınca boşanmaya karar verilebilmesi için boşanma sebeplerinden herhangi biri ile açılmış ve reddedilmiş olan davada kararın kesinleşme tarihinden itibaren üç yılın geçmesi ve evlilik birliğinin yeniden kurulamaması yeterlidir. Boşanma kararı verilebilmesi için eşlerin kusur durumlarının araştırılması söz konusu değildir. Davacı koca tarafından 12.09.2006 tarihinde Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesine dayalı olarak davalı aleyhine açılan boşanma davası ispatlanamadığından reddedilmiş ve bu karar 05.04.2010 tarihinde kesinleşmiştir. Bu tarihten sonra taraflar biraraya gelmemiş, ayrı kalınan süre içerisinde de davalıdan kaynaklanan boşanmayı gerektirecek kusurlu bir davranışta kanıtlanamamıştır. Davalının kusursuz olduğu önceki kesinleşen dosyada belirlendiği ve eşler arasında yeni bir olay yaşanmadığı halde, bu durumla çelişen ve ilk davadan önceki olaylara ilişkin olan davacı tanık beyanlarına dayanılarak davalı kadının eşine hakaret ettiğinden bahisle kusurlu olduğuna dair karar verilmesi doğru olmamıştır. Ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden yukarıda açıklandığı şekilde gerekçenin değiştirilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple boşanma hükmünün gerekçesi değiştirilmek suretiyle DÜZELTİLEREK, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davacıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 123.60 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davalıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 30.04.2015(Perş.)