Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5012 Esas 2018/6046 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/3-b, 52/2-4. maddeleri
uyarınca mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ... hakkında tanzim edilen Ankara Numune Hastanesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nin 20.05.2014 tarihli raporunda; yaralanmanın katılanın yaşamını tehlikeye sokmadığı, basit bir tıbbi müdahale ile giderilecek derecede hafif olmadığı, kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisi ve amputasyonun ağır (6) nitelikte olduğu, duyularının ya da organlarından birinin sürekli zayıflaması ya da yitirilmesine neden olup olmadığı yönünden bir değerlendirme yapılmadığı anlaşıldığından; bu nedenle mağdurun yaralanmasının niteliği konusunda kuşkuya düşüldüğü, buna rağmen mahkemece sanık hakkında belirlenen temel ceza üzerinden TCK"nın 89/3-b maddesi hükümlerinin uygulandığı, tüm bu tespitler karşısında, mağdurda meydana gelen yaralanmanın mağdurun duyularının ya da organlarından birinin sürekli zayıflaması ya da yitirilmesine neden olup olmadığının tespiti açısından kesin rapor alınmadan karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA; 29.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.