Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/2595 Esas 2018/11832 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalının kusurlu hareketi ile gerçekleşen kazada müvekkillerinin yaralandıklarını açıklayıp ... için 7.500,00 TL maddi, 7.500,00 TL manevi tazminatın, diğer davacılar için 2.500,00"er TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, kusura ve tazminat miktarına itiraz ederek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulü ile ... için 1.253,58 TL maddi, 1.300,00 TL manevi tazminatın, diğer davacılar için 350,00"er TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmiş, hüküm, davacı vekili ile davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Davalı vekilinin temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
1-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.085,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup her bir davacı yararına kabulüne karar verilen tazminat miktarları yönünden karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
Davacılar vekilinin temyiz istemleri yönünden yapılan incelemede;
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 20,10 TL fazla alınan temyiz peşin harcının davacılara geri verilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 06/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.