MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 13. İş Mahkemesi
TARİHİ : 06/11/2014
NUMARASI : 2013/39-2014/703


Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ve davalılardan M.. G.. ve M.. G.. vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R


1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere, kanuni gerektirici nedenler ile tarafların temyiz nedenlerine göre davacı vekilinin tüm, davalılar vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, 05.03.2002 tarihli iş kazasında yaralanarak %36 oranında sürekli iş göremezliğe maruz kalan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, davalılardan M.. G.. yönünden açılan davanın reddine, davacının maddi tazminat talebine yönelik davanın reddine, davacının manevi tazminat talebine ilişkin davanın kısmen kabulü ile; 30.000,00-TL manevi tazminatın 05.03.2002 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılar M.. G.. ve M.. G.."den müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından 06.11.2014 tarihli kararda sair yönlerden bir hata bulunmamakla birlikte red vekalet ücreti noktasında hataya düşüldüğü anlaşılmaktadır.
Şöyle ki; karar tarihinde geçerli olan A.A.Ü.T."nin 3/2 maddesinde “davanın reddi sebebi farklı olan davalılar vekili lehine her red sebebi için ayrı ayrı vekalet ücretine hükmolunacağı” düzenlenmiştir. Hal böyle olunca somut olayda davalı M.. G.. bakımından aleyhine açılan davanın reddi sebebi farklı olmakla ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken karar yerinde bu husussa dikkat edilmemesi hatalı olmuştur.
O halde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesinin yeniden yargılamayı gerektirmediği anlaşıldığından hüküm bozulmamalı HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda yapılan açıklama gereğince; 06.11.2014 tarihli kararın davalılar yararına vekalet ücretinin hüküm altına alındığı 6. maddesinde yer alan "Avukatlık Ücret tarifesine göre red edilen Maddi Tazminat yönünden 1.000.00-TL. Manevi Tazminat yönünden 5.800.00.-TL. Ücreti Vekaletin davacıdan alınarak davalılara verilmesine,"ifadelerinin tümüyle silinerek yerine "Avukatlık Ücret Tarifesine göre red edilen maddi tazminat yönünden 1.000.00TL, manevi tazminat yönünden ise 5.800.00.TL ücreti vekaletin davacıdan alınarak davalılar M.. G.. ve M.. G.."e ödenmesine. Bunun yanında A.A.Ü.T."nin 3/2 maddesi gözetilerek 1.500,00TL vekalet ücretinin"de yine davacıdan alınarak davalı Mustafa Geçgel"e ödenmesine.” ifadelerinin yazılmasına. 06.11.2014 tarihli kararın düzeltilmiş bu hali ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlere yükletilmesine,14.09.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.