Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/10575 Esas 2018/6044 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62/1, 50/1-a-4, 52/2-4.maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın kusuru olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığa hükmedilen 3000-TL adli para cezasının taksitlendirildiği aşamada taksit aralığı ve taksit sayısının gösterilmesi ile yetinilmesi gerekirken, infaz yetkisini kısıtlar biçimde adli para cezasının “..her ay için 300-TL olmak üzere 20 eşit taksitle ödenmesine...” karar verilmek suretiyle infazda tereddüte yol açılması;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 4. bendinin hükümden çıkarılarak yerine “Sanığa verilen hapis cezasının sanığın sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler göz önüne alınarak TCK"nın 52/3 maddesi gereğince 150 gün adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 50/1-a ve 52/2 maddeleri gereğince bir günlüğü taktiren 20,00 TL üzerinden paraya çevirilerek 3.000,00 TL ADLİ PARA CEZASINA ÇEVRİLMESİNE, TCK"nın 52/4 maddesi gereğince adli para cezasının her ay olmak üzere 20 eşit taksitle sanıktan tahsiline, taksitlerden birinin süresinde ödenmemesi halinde geri kalan kısmının tamamının tahsiline ve ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına" bendinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.