MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki çelişkili ifadeleri, savunma, doktor raporları ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, olay tarihinden önce zeka geriliği bulunan on altı yaşındaki mağdureyle arkadaş olan suçu sürüklenen çocuğun, olay günü cebirle kömürlüğe götürerek alıkoyduğu mağdure ile zorla cinsel ilişkiye girdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle rızası hukuken geçerli sayılmayan mağdureye yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 109/1,3-f,5 maddeleri uyarınca mahkumiyetine karar verilip, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan belirlenen temel cezanın ise aynı Kanunun 103/4. maddesi ile artırılamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde hükümler kurulması,
Suça sürüklenen çocuğun, aynı yaşta olduğu mağdureyle cebir veya tehdit olmaksızın cinsel ilişkiye girmesi eylemine ilişkin İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kuruluna sevk edilerek muayenesi yapılan mağdure hakkında düzenlenen 29.05.2013 günlü raporda maruz kaldığı olaydan dolayı travma sonrası stres bozukluğu tanısı konulması ve ruh sağlığının bozulduğunun bildirilmesi karşısında, anılan rapor esas alınarak müsnet suçtan belirlenen ceza TCK"nın 103/6. maddesi gereğince artırılmış ise de, suça sürüklenen çocuğun aralarında yaş farkı bulunmayan mağdureyle cebir veya tehdit olmaksızın cinsel ilişkiye girmesi nedeniyle kastettiğinden daha farklı ve ağır bir sonucun meydana geldiği, TCK"nın 23. maddesi uyarınca gerçekleşen fakat kastetmediği bu neticeden suça sürüklenen çocuğun sorumlu tutulabilmesi için en azından taksirle hareket etmiş olması gerektiği, somut olayda suça sürüklenen çocuğun dosyaya yansıyan sosyal ve kültürel durumu, eğitim düzeyi, kişisel özellikleri ile olayın gerçekleşme biçimi nazara alındığında, ağır netice olarak ortaya çıkan mağdurenin ruh sağlığındaki bozulmanın suça sürüklenen çocuk tarafından öngörülemeyeceği ve taksirle dahi hareket etmesinin söz konusu olmadığı, meydana gelen bu zararın ancak TCK"nın 61. maddesi kapsamında cezanın bireyselleştirilmesinde alt sınırdan uzaklaşmada dikkate alınabileceği gözetilmeden çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan belirlenen temel cezanın koşulları oluşmadığı halde aynı Kanunun 103/6. maddesi ile arttırılması suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.