MAHKEMESİ : İstanbul 3. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/09/2014
NUMARASI : 2014/351-2014/635

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.

Dava, kira alacağının tahsili için girişilen tahliye istekli takibe vaki itirazın kaldırılması ve tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulü ile itirazın kaldırılmasına, kiralananın tahliyesine karar verilmiş, karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davalı vekilinin tahliyeye yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Örnek 13 ihtarlı ödeme emri davalıya 03.03.2014 tarihinde tebliğ edilmiş davacı icra mahkemesinden 21.03.2014 tarihinde tahliye isteminde bulunmuştur. İ.İ.K."nun 269/1. maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken Türk Borçlar Kanununun 315/2. maddesinde yer alan yasal 30 günlük ödeme süresinin geçmesi beklenmeden tahliye isteminde bulunulamaz. Mahkemece tahliye isteminin reddi yerine tahliyeye karar verilmesi doğru olmadığından kararın bozulması gerekmiştir.
2-Davalının alacağa yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Davacı, davalı aleyhine yapmış olduğu 25.02.2014 günlü icra takibi ile taraflar arasında düzenlenen yazılı kira sözleşmesinin özel hükümlerinin dokuzuncu maddesinde, kira artışının İTO"nun açıkladığı (TÜFE+ÜFE)/2 artış oranları çerçevesinde yıllık olarak artırılacağının kararlaştırılmasına rağmen, davalının bu artış şartına uymayarak yapmış olduğu kira ödemeleri ile sözleşmedeki artış şartının uygulanması ile ödenmesi gerekli kira parası farklarının geriye dönük olarak 2010, 2011, 2012 ve 2013 yıllarına ait dört yıllık tutarı ile 2012 yılının Mart ve Haziran ayları, 2013 yılının Şubat, Nisan, Temmuz ve Ağustos ayları ve muacceliyet şartı gereğince 2014 yılının Şubat, Mart, Nisan ve Mayıs ayları toplamı 19.168,00.-TL"nin ve işlemiş faizinin davalıdan tahsilini istemiş, davalının aylık kira bedelinin 1.000,00 TL olduğu ve icra takibine borcunun bulunmadığı yönündeki itirazı ile takibin durması üzerine, davacı alacaklı yasal sürede ödeme yapılmadığından bahisle icra mahkemesine başvurarak itirazın kaldırılması ve tahliye talebinde bulunmuştur. Davalı, icra takibine yapmış olduğu itirazlarını yineleyerek aylık kira bedelinin 1.000,00 TL olduğundan ve aylık kira bedellerinin ödediğinden bahisle davanın reddini savunmuş, mahkemece takip konusu borcun olmadığı belgelendirilemediği gibi, ödendiği de ispat edilemediği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.


Taraflar arasında düzenlenen takibe ve davaya dayanak yapılan 15.06.2009 başlangıç tarihli, bir yıl süreli yazılı kira sözleşmesinin varlığı hususunda bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Bu yazılı sözleşmenin özel hükümlerinin dokuzuncu maddesinde kararlaştırılan yıllık kira artış koşulu geçerli olup, tarafları bağlar. Davacının bu sebeple kira artış farklarını ve ödenmeyen kira bedellerini talep etmesinde bir usulsüzlük bulunmamaktadır.
Taraflar arasındaki sözleşme bir yıllık sürelerle yenilenmiş olup, geçerliliğini sürdürmekte olduğundan, kira sözleşmesindeki kira artış oranı belirlenebilir ve hesap edilebilir şekilde belirtilmiş bulunduğundan, mahkemece uyuşmazlığın sözleşme hükümlerine göre çözümlenmesi gerekir. Takibe konu alacağın belirlenmesi açısından, bu açıklamalar nazara alınarak ve sözleşmedeki artış şartı uygulanarak takip tarihinden geriye doğru dört yıllık kira farkının ve talep edilen aylar kira bedelinin belirlenmesi için banka kayıtları getirtilerek uzman bilirkişi tarafından incelenmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken bundan zuhul ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Karar bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 11.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.