MAHKEMESİ : Silifke 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/06/2013
NUMARASI : 2010/204-2013/828

Davacı S.. B.. vekili Avukat G.B. tarafından, davalılar A.S.A.. vdl. aleyhine 11/06/2007 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/06/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalılar vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacı Silifke Belediyesinin diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, kurum zararının rücuen tahsili istemine ilişkindir. Yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı, davalıların imara aykırı olarak düzenledikleri inşaat ruhsatının idare mahkemesince iptal edilmesi nedeniyle dava dışı ruhsat sahiplerinin zararlarının belediyece giderilmesinden kaynaklanan zararın, zararın doğmasına neden olan davalılardan 13/06/2006 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davacının talebi de nazara alınarak 13/06/2006 tarihinden itibaren faize karar verilmesi gerekirken faiz konusunda bir karar verilmemiş olması doğru değildir. Bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
3-Davalıların diğer temyizleri yönünden;
Davacı belediye, kurum zararına neden olan davalı görevlilerden oluşan zararın ödetilmesini istemiş, yerel mahkemece istemin kabulüne dair verilen kararla davalılar, müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulmuştur.
Eldeki dava rücu davası olup, tazminat tutarının aynı zarardan sorumlu müteselsil borçlular arasında paylaştırılmasında bütün durum ve koşullar, özellikle onlardan her birine yüklenebilecek kusur durumu ve kusurun ağırlığı gözetilmelidir. Yerel mahkemece, her bir müşterek müteselsil sorumlunun sorumluluk oranı ile bu orana isabet eden tutar belirlenerek ayrı ayrı sorumluluklarına karar verilmesi gerekirken davalıların müştereken ve müteselsilen sorumluluğuna karar verilmiş olması doğru değildir. Bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2 ve 3) no"lu bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, tarafların diğer temyiz itirazlarının (1) no"lu bentte açıklanan nedenlerle reddine ve taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 16/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.