Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/17648 Esas 2016/427 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/17648
Karar No: 2016/427
Karar Tarihi: 18.01.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/17648 Esas 2016/427 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana 5. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davanın hükümlüsü, iki arkadaşıyla birlikte müştekinin evine girerek hırsızlık suçu işlemişti. Mahkeme, hükümlünün suçunu kabul etti ve ceza verildi. Ancak, mahkeme kararında hatalar yapılmıştı ve bu nedenle karar bozuldu. İlk olarak, hırsızlık suçuyla birlikte işlediği işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarının da hesaba katılması gerekiyordu ve cezalar buna göre hesaplanmalıydı. İkinci olarak, yargılama gideri hükümlüye yüklenemezdi. Kanun maddeleri ise şöyleydi:
- 5237 sayılı TCK’nın 141 ve 142. maddeleri: Hırsızlık suçu
- 765 sayılı TCK’nın 492 ve 493. maddeleri: İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçları
- 116/2-4 ve 119/1-c maddeleri: Şikayete bağlı suçlar.

17. Ceza Dairesi 2015/17648 E. , 2016/427 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2014/345778
MAHKEMESİ : Adana 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/05/2003
NUMARASI : 2003/427 (E) ve 2003/358 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun hükümlü tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) 5237 sayılı TCK’nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK’nın 492 ve 493. maddelerinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, hükümlünün iki arkadaşı ile birlikte müştekinin evine girerek hırsızlık suçunu işlediklerinin anlaşılması karşısında; 765 sayılı Yasa"nın 493/1-son, 522, 55/3 ve 5237 sayılı Yasa"nın 142/1-b maddesinde belirtilen hırsızlık suçunun yanı sıra aynı Yasa"nın 116/2-4, 119/1-c (CGK’nun 22.01.2013 tarihli, 2012/6-1142 Esas ve 2013/17 Karar sayılı kararında da açıklandığı üzere TCK"nın 119. maddesinin uygulanması gerektiğinin anlaşılması karşısında şikayete bağlı suçlardan olmadığı gibi CMK"nın 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma mümkün olmadığından) maddelerinde belirtilen işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarını oluşturan eylemi nedeniyle verilmesi gereken cezalar denetime olanak sağlayacak şekilde hesaplanıp, sonuç cezalara göre lehe yasanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden denetime olanak vermeyecek şekilde karşılaştırma yapılıp yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
Uyarlama aşamasında yapılan yargılama giderinin hükümlüye yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlü C.. K.. müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 18.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.