Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26/04/2016 tarihli ve 2014/118-2016/208 sayılı kararında da belirtildiği üzere, tefecilik suçu ile korunan hukuki yarar ve suçun TCK"nın topluma karşı suçlar bölümünde düzenlenmesi karşısında, bu suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireylerin tamamı, diğer bir ifadeyle kamu olduğu, eylemin belirli bir kişinin zararına olarak işlenmesi halinde bu kişinin mağdur değil, suçtan zarar gören olacağının kabulü gerektiği, bu bağlamda TCK"nın 241. maddesinde düzenlenen tefecilik suçunun kazanç elde etmek amacıyla borç para verilmesiyle oluşacağı, bunu meslek haline getirmenin suçun unsurları içerisinde yer almadığı, değişik zamanlarda ve/veya farklı kişilere karşı tefecilik eylemini zincirleme olarak işleyen sanık hakkında TCK"nın 43. maddesinin uygulanması gerektiği, zincirleme suçlarda son suçun işlendiği günün suç tarihi olduğu, bu itibarla hukuki kesinti oluşturan iddianame tarihinden evvel tüm eylemlerin teselsülün içerisinde değerlendirilmesi, iddianame tarihinden sonraki eylemlerin ise gerçek içtima hükümleri ve varsa kendi içinde teselsül hükümleri değerlendirilmek suretiyle karara bağlanması gerekeceği nazara alındığında; UYAP sisteminde yapılan sorgulamada, sanığın tefecilik suçundan Ankara 45. Asliye Ceza Mahkemesinin 2018/17 Esas sayılı dosyasında kamu davasının açıldığının anlaşılması,suç tarihinin 08/05/2013, iddianame tarihinin ise 24/11/2014 olduğu, bu dosyadaki müştekiler ile sanık ..."ün temyiz dosyasında tanık sıfatı ile dinlendikleri anlaşıldığından anılan davanın akıbetinin araştırılması, derdest ise davaların birleştirilmesi, karara çıkmış ve kesinleşmiş ise onaylı örneğinin getirtilerek incelenmesi sonrasında, suç ve iddianame tarihlerine göre eylemler arasında hukuki kesinti oluşup oluşmadığının, zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının ve mükerrer dava olup olmadığının saptanması, zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin belirlenmesi halinde, TCK"nın 3/1 ve 61. maddeleri de nazara alınarak, sanığa TCK"nın 241. maddesi gereğince verilecek cezadan aynı Kanunun 43/1. maddesi uyarınca artırım yapıldıktan sonra kesinleşen dava dosyasından verilen cezanın mahsubu ile oluşur ise aradaki fark kadar
cezaya hükmedilmesi, hukuki kesintinin gerçekleşmesi halinde ise ayrı ceza verilmesi gerektiği ve maddi gerçeğin hiçbir kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından, müşteki ..."nın ifadeleri ile sanık müdafiinin temyiz dilekçesinin içeriğine göre iddianameye konu olan senet ile ilgili olarak müştekinin daha önce yağma iddiası ile şikayetçi olduğu, Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 2013/64812 sayılı soruşturma evrakı ile sanık hakkında takipsizlik kararı verildiği ve akabinde tefecilik iddiası ile ilgili olarak şikayetçi olduğu iddia edildiğinden soruşturma dosyasının celp edilerek incelenmesi, tanık olarak dinlenen...ün yeniden dinlenmesi ile sanıktan hangi tarihlerde borç para aldığı hususunun suç tarihinin değerlendirilmesi açısından sorulması, sanığın alacaklı olduğu icra dosyalarının tespiti ile icra borçlularının tanık olarak dinlenmesi ile borç kaynağının sorulması, sanığın tefecilik yapıp yapmadığına ilişkin ayrıntılı kolluk araştırması yaptırılması ve vergi mükellefi olduğunun tespiti haline vergi dairesine yazı yazılarak suç tarihini kapsayacak şekilde vergi inceleme raporu düzenlettirilmesinden sonra hasıl olacak sonuca göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53/1. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri gereğince BOZULMASINA, 04/02/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.